Kartozlarının Yere Düşerken Çıkardığı Sesler

28 Mart 2015 Cumartesi

Mavi sessizce bir şeyler karalar

Selam dostlar.
Bugün akşama doğru gök gürültüleri ve gözlere şenlik pembe şimşeklerle beraber bereketli bir yağmur yağdı İstanbul'da. Annem nisan yağmuru dedi ama henüz nisan ayında değiliz, şu an fark ettim. Gerçi nisan ayının ismi gibi yumuşacık olan havasına girmiş gibiyiz.
Bugünlerde üstümde bir neşe var, belki de YGS'yi atlatmış olmanın verdiği bir hafifliktir bilemiyorum. Yine de ben bunun bahar havasından olduğunu düşünmek istiyorum.
Derslerime çalışıyorum, artık eskisi kadar mide ağrısı çekmiyorum, daha az ağlıyorum. İyiyim, olabildiğince iyiyim. 
Aslında size "mutlu baharlar" dilemeye gelmiştim ama kendimden bahsetmeyi seviyorum sanırım. Bir de... Blog yazmayı özledim. Kelimelerimi ve düşüncelerimi içimde tutmaktan bıktım. Kendim olabildiğim tek yer bu blog.
Siz de beni özlediniz mi? Özlemediniz, biliyorum. Bir elin parmaklarını geçmeyen okuyucularım da bu kızdan ses yok diye gittiler muhtemelen.
Ama Mavi geri dönecek, elinde lise diploması ve güzel bir giriş puanıyla. Söz veriyorum. Söz veriyorum sizlere blogumun hayaletleri.
Lütfen unutmayın, yalnızca geçerken bu posta denk gelen biriyseniz bile atacağınız tek kelimelik bir yorum beni dünyanın en mutlu insanı yapacaktır. Çünkü biraz güce ihtiyacım olabilir... yani biraz.
Şimdilik gitmeliyim. Umarım yakın zamanda görüşürüz.
Millet.
Blogumun hayaletleri.
Sizi gerçekten seviyorum.
İşte size geceme huzuru getiren şarkı. Lütfen dinleyin, ruhunuz mavilensin.
Mavi geceler~