selam dostlar.
nasıl hissettiğimi bilmiyorum.
süper başlangıç.
bu sene bir yeni yıl yazısı yazmadım. bu bilinçli bir seçimdi çünkü bu sene yılbaşında normalde yaptığım şeyleri yapmak için çaba harcayıp vakit yaratmam gerekti ve bana mutluluk ve huzur getiren bu "normali" herhangi başka bir şey yaparak harcamak istemedim. mutlu bir yılbaşıydı. tombalada epey para yaptım ahahaha.
ayrıca kafamda çok şey var. yılbaşında bu şeyleri unutma ihtiyacı hissettim. ama biliyorsunuz buraya ne zaman gelsem unutamadığım ya da unutmak istediğim şeyleri hatırlıyorum. o yüzden bunu yapmak istemedim belki de.
2019 senesinden kısaca bahsetmek istiyorum. 2019 senesi benim için her şeyin rayına oturduğu bir sene oldu açıkçası. fazlasıyla çalkantılı son birkaç seneden sonra bu sene ipleri elime almış gibiydim. ne yazık ki geriye dönüp baktığımda iplerin beni eline almış olabileceğini düşünüyorum. zira 2019 senesi tam da planlandığı gibi gitti ve çok, çok sıkıcıydı. akademik anlamda başarılı, hatta pek de ihtimal vermediğim şeyleri gerçekleştirebildiğim kadar başarılı bir yıldı. geleceğe dair umutlarım arttığı kadar değişti de. ama aynı zamanda ayaklarım yere bastı.
ahahahha.
tamam doğru söyleyeyim.
ayaklarım yere basmadı, gerçekliğe çakıldım.
bakın ben idealist insanlardanım, ne yalan söyleyeyim kendi kafamda kurduğum gibi olacağına inancım hep var. öyle olmayacağını bildiğim zamanlarda dahi bu umudu kaybetmemeye çalışıyordum. bu sene, en azından öyle olmayacağını bildiğim zamanlarda umut etmesem de olacağını öğrendim. ve buna inanmıyordum ama gerçekten insan klasik öğrencilik döneminden çıkınca tanımadığı çok başka bir dünya görüyor.
gerçi hala öğrenciyim, ama anladınız işte.
onun dışında 2019 senesi ilk kez para kazandığım seneydi. ilk kez kendi ayaklarım üzerinde durabildim ekonomik olarak. duygusal anlamda hala desteğe ihtiyacım var, ama kimin ne zaman duygusal anlamda kendi ayakları üzerinde sallanmadan durabildiği görülmüş ki zaten? duygusal anlamda destek almaktan fazlasıyla mutlu ve gururluyum, üstelik bana bu desteği sağlayan insanlarla da gurur duyuyorum ve yanımda oldukları için çok mutluyum.
aslında bu sene olan her şeye bu sene karar verip bu sene yaptım. kendi içinde olup biten, hap gibi bir seneydi. aslında bir çağ da sayılabilir 2019 benim için. neleri yapabileceğimi gördüm. ve 2019'dan çıkarken aslında neleri sırf yapabilmek için yaptığımı ve gerçekten istediğim şeylerin neler olduğunu da epey düşündüm.
aslında istediklerimle yaptıklarım epey örtüşüyordu. kafamı karıştıran şey fazla acele ediyor oluşumdu. kendime durup yaşımı hatırlatmam, etrafımdaki insanların çoğundan daha az tecrübem olduğunu kabullenmem gerekti çoğu zaman. bu açığı kapatmak için de çok çalışmam gerekti. ve biliyor musunuz, size daha önce söyledim mi bilmiyorum ama ben çok çalışkan birisi değilim. gerçekten. tembelim işte. birazcık kafam çalışıyor, epey de şanslıyım çok şükür. bütün sihir bundan ibaret.
sanırım 2019 gerçek anlamda çok çalışıp çaba göstermem gereken ilk seneydi. ve altından kalktım. hem de alnımın akıyla.
2020'den ne bekliyorum? sanırım artık bunu kabul edecek ve yüksek sesle söyleyebilecek kadar olgun ve hatta belki çaresiz hissediyorum artık. ben bu sene sevmek istiyorum. ve sevilmek.
tabii bunu her yerde bas bas bağıramıyorum. normalde her istediğini açıkça söyleyen biri olarak bunu yine nispeten utana sıkıla sadece yanında güvende hissettiğim kimselere söylediğimi itiraf edeyim. ve ilk sıraya da mutlaka işe girmek dileği geliyor ama hayır. ilk sırada sevmek ve sevilmek var. 2020 artık yalnız olmayacağım bir sene olsun. lütfen.
bunun dışında, evet, işe girmek var. çünkü acele ettiğimi fark ettim demiştim ya. bence biraz yavaşlamak için pek de yapmak istemediğim ama eninde sonunda yapmak zorunda kalacağım bir şeyi yapmak iyi olacak gibi. böylece durup biraz kafamı dinleyebilirim. ha bir de etrafımdakilerde olup ben de olmayan o şeyi edinebilirim: tecrübe.
sonra gezmek istiyorum. bu yaz, eğer yeterince para kazanabilirsem, tek başıma da olsa bir yerlere gitmek istiyorum.
bence her şey çok güzel olacak. 2020 senesinden epey umutluyum. ve evet bunları yazarken boğazımda bir yumru ve gözlerimde birikmiş yaşlar var ama mutsuz değilim. bu sadece buradaki turuncu blogger butonlarının bir yan etkisi bence. ne zaman size içimi döksem, mutluluğumu anlatıyor olsam dahi, ağlamak istiyorum.
epey zamandır böyle kendimle uzunca konuşmadığımı fark ettim.
çok iyi geldi.
ellerim kaleme hasret, yüreğim ağzına kadar dolmuş da taşıyor bile.
tatilde burada olacak mıyım? aslında dizi yazılarına yeniden başlamak istiyorum. ama tatilim çok kısa o yüzden ne kadar yapabilirim bilmiyorum. ama yine de umudumuzu yitirmeyelim.
2020 güzel başladı, güzel de gidecek. kötü günler olsa da, rahatladığımız için değil kalbimiz kırıldığı için ağladığımız zamanlar gelse de, 2020 güzel bir yıl olacak. buna inanalım.
sizin için 2020 nasıl başladı? umarım bu sene sık sık görüşebiliriz.
sizi seviyorum.
mavi yıllar, geç de olsa.
