selam dostlar!
çok çok çok uzun bir zaman oldu son kez görüştüğümüzden bu yana. daha önce bir kez sizi selamlamak istedim geçtiğimiz ay ama içimde o gücü bulamadım sanırım. bana o gücü yine kartozları ülkesinden dünyaya inen dostlarım veriyor. ilk kar bugün düştü yaşadığım yere. az evvel hafif hafif atıştıran ve yüzümü soğuk soğuk okşayan beyaz tozların arasında kısacık bir yürüyüş yaptım.
geçen sene ilk kar düştüğü zaman çok da mutlu olmadığımı hatırlıyorum, hatta kışın artık bana mutluluk getirmediğini fark edip ya sonsuza kadar birbirimize küsersek diye epey korkmuştum. zira ben kartozuyum, içinde doğduğum mevsimle küs kalmak beni çok yıpratırdı.
ama öyle olmadı. ilk kar yüreğime merhem sürercesine çarpıyor pencereme. bu kelimeleri yazarken sürekli dönüp dönüp pencereye baktığım için bayağı yavaş yazıyorum hatta.
sizinle en son görüştüğümüzden bu yana hayatımda çok şey değişti. hayallerimden birini gerçekleştirmek üzere, gelmeyi hedeflediğim bir şehirde yaşıyorum artık. şimdilik sonsuza kadar burada yaşayacakmışım gibi gözükmüyor, ama elbette sonsuza kadar sürecek bir çocukluğumdan uzaklaşma sürecinin başlangıcıydı bu taşınma olayı. çocukluğum diyorum çünkü nihayet artık çocuk olmadığımı hissedebiliyorum. biliyordum, uzun bir süredir farkındaydım artık büyüdüğümün ama hissedemiyordum. artık hissediyorum da, biraz da tamamlanıyor içimdeki eksikler.
peki nasılım? nasıl burası? hayalim istediğim gibi mi? ne düşünüyorum? kendime sık sık soruyorum. epey stresliyim aslında, her zamanki gibi "olsun da çaresine bakarız" diye düşündüğüm için her şey olurken çaresine bakmak zorunda kalıyorum. haliyle yoruluyorum, fazlasıyla. üstelik olduğum yerde fazlasıyla tecrübesiz hissediyorum kendimi. açıkçası daha önceki birikimlerim olduğum yerde sadece olabilmek için yetmiyor, fazladan çabalamak zorunda kalıyorum.
anlayacağınız yine başıma iş açtım ve ilk zamanlarda epey canım sıkılıyordu. ama artık alıştım, bir şeyler düzene oturdu ve ben kendimi bu hayalin içindeki mavi olarak biraz daha anladım. artık daha iyiyim. hem ilk kar da düştü.
aslında kafamı kurcalayan bir sürü şey olmakla birlikte bunlar hayatımda hemen her zaman olan şeyler olduğundan beni paniğe sürüklemiyorlar. sadece fazladan çabaladığım için bari onlar olmasaydı diye düşünebiliyorum bazen.
ama gerçekten iyiyim.
sadece kalemimi çok özledim. aylardır yalnızca bir tane hikaye yazabildim. onda da birikip duran gözyaşlarımı akıtmaktan başka bir şey yapamadım. yeniden kalemimi cebime saklamak zorunda kaldım.
ama üretmiyor değilim. sadece istediğimden daha farklı şeyler üretmek zorundayım. sanırım yüreğim de hiç yoktan iyidir diyerek beni fazla bunaltmıyor. yakında kalemimi çıkarma fırsatım olacağını da seziyor sanırım.
kış tatiline bir aycık kaldı yalnızca. bu beni avutuyor gerçekten yorulduğum zamanlarda.
ah, bu yazıyı çok yorulup çok üzülüyormuşum gibi yazmak istemiyorum. halimden memnunum. hatta halimden memnun olmamayı düşündüğüm ufak tefek zamanlarda kendime gelip kendimi azarlayacak kadar memnunum.
yeni düzenin getirdikleriyle bir süre eskide bırakmak zorunda kaldıklarımı özlüyorum işte, o kadar. kalemimi, burayı, sizleri, kitaplarımı ve dizilerimi özlüyorum. ama sonsuza kadar sadece yapmak istediklerimi yaparak yaşayamayacağımı biliyorum. üzülmüyorum.
ilk karı bu kadar hevesle beklediğimi bilmiyordum. belki de geçen sene hissettiğim yürek ağrısını bu sene de hissetmekten korktuğum için karın yağacağını dahi unutmuş gibiydim. ama bu sabah telefonuma gelen kar yağıyor mesajları dün gece çok geç yatmış olmama rağmen hemen ayılttı beni. kara çok şey borçluyum. bu sene geç geldiği için ona kızmıyorum. hatta sanki benim için tam vaktinde gelmiş de omuzlarımdaki bir yükü almışçasına minnettarım ona.
artık dünyaya inen kartozlarıyla beraber kış tatilime kadar dayanmak zorunda olduğum bir ayda elimden gelenin çok daha iyisini yapabileceğim gibi.
ilk kar yağdığına göre bir sonraki hedefimiz çekinmeden kar yiyebileceğimiz kadar çok kar yağması olsun.
sizin ilk kar gününüz nasıl geçti? bugün size kar yağdı mı?
sizleri özlüyorum. daha sık görüşebileceğimizi umuyorum hayaletlerim.
hepinizin başlarını okşuyorum. kış tatiline kadar dayanın. mavi kartozu'nun gücü sizlerle olsun.
mavi günler.
