Bu işe yazın başladığıma inanamıyorum, benim mevsimim kıştır aslında. Öyle olmak zorunda, çünkü bir kartozuyum ben, en mavisinden. Sıcaktan bir insanın bile eridiği günler de bedenimden damla damla düşen kar sularıyla yazıyorum bu satırları.
Bana göre kıymetli olan mavi düşüncelerimi dökmek istiyorum artık.
Yalnız başıma, mutlu, salaklık derecesinde saf olarak...
Bir merhabaydı yalnızca.
Bir de hediye getirdim. Hem de mavi! Yaşasın! :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder