2021 senesine mektup - 2021'e veda ederken #4

2021,

Sen tuhaf bir yıldın. Beni daha fazlası için heyecanlandırdın. Beni daha fazlası olabileceğine inandırdın. Bu sene çok sık düşündüm yirmi yaşıma girdiğim doğum günümü.

Ben yirmi yaşına girerken o sene öleceğim sanıyordum. Belki de ölmek istiyordum. İki türlü de günlerim bitmek üzere gibi geliyordu bana. Her şeye veda etmeye hazırlıyordum kendimi. O zaman teşekkür edeceğim bir tanecik şey bulamazdım. Neredeyse beş sene önceydi.

Şimdi ölmek üzere olduğuna inanıp kendisine o mektupları yazan kız teşekkür mektupları yazıyor hayatına ve ölmek isteyen o kızı tanıyamıyor.

Hayır, yalan söyledim.

Onu hala tanıyorum. Onu hep tanıyacağım. Bir tanıdık olarak kalacak benim için, hepsi o kadar.

2021, ben seninle yepyeni bir Mavi tanıdım. Öyle bir Mavi ki korktuklarının tam ortasına gidecek cesareti var. Öyle bir Mavi ki eskiden onu utandıran şeyler şimdi eğlendiriyor. Öyle bir Mavi ki insanları seviyor. İtiraf etmekten korkmuyor, ilgiyi ne kadar sevdiğini. Kendine güveniyor, inanıyor.

Hepsi senin sayende oldu diyemem aslında. Sen bu çiçeğin renklendiği yıldın yalnızca.

Yirminci yaş günümden beri büyüyorum. Sanki o sene doğmuşum. Belki de o sene ölmüşüm, mezarımda çiçekler olarak yeniden geliyorum hayata.

Beş sene sonra dönüp sana bakınca ne hissedeceğimi merak ediyorum. 2021 yılında ne yapmışım? Ne renkmiş çiçeklerim? Kimleri çok sevmişim? Kimler beni çok sevsin istemişim? Kimleri kaybetmişim? Kimleri kazanmışım?

Bunların hepsi önemli ama acaba beş sene sonra da bu kadar önemli olacaklar mı?

Daha güzel yıllarım olacak. Beni buna sen inandırdın.

Teşekkür ederim.

Seni bir kutu gibi kaldırıp bir rafa koymayacağım.

Dönüp dönüp bakacağım sana, söz.

Günü gününe kaydettiğim ilk yılsın sen. Belki de bu yüzden bu kadar sevdim seni ve belki de sen beni bu yüzden bu kadar sevdin. Seni benden başka günü gününe seven oldu mu? Bana birinin beni günü gününe sevmesini istemenin hiç tuhaf ya da abartılı olmadığını öğrettin, ben de seni öyle sevmeye çalıştım.

İyi günler, kötü günler, ama hep günler.

Senin günlerine minnettarım.

Sayının sonundaki bir rakam değişti diye günler bitmiyor, yaş günleri geldi diye Maviler ölmüyor. Öğrendim.

Devam.

Sayende hep devam etmek istiyorum.

Verdiğin ve aldığın her şey için teşekkür ederim.

Bana kaybettiklerim için minnettar olmayı da öğrettin.

Sevgiyle,

Mavi.