Kartozlarının Yere Düşerken Çıkardığı Sesler

17 Aralık 2021 Cuma

rıfkı'ya mektup - 2021'e veda ederken #3

küçük oğlum,

nerelerdesin? seni çok özledim.
hayatım senin sayende hiç geçeceğini düşünmediğim yollardan geçerek hiç varacağını düşünmediğim bir noktaya gelmişken sen gittin.
iyi misin? hala bu dünyada mısın? o keskin düşlerini, sivri hıslamalarını, kaplan pençelerini kullanıp hayatta kalmayı başarabildiğine inanıyorum. kendine arkadaşlar bulduğunu, özgürce bu şehrin sokaklarını ve topraklarını dolaştığını, yaşlı teyzelerin sana uzanan ellerine bana hiç sürtünmediğin kadar sevecen bir şekilde sürtündüğünü, hayvanseverlerin bıraktığı mamalarla karnını doyurduğunu, köpüşlerden koşup kaçtığını hayal ediyorum.
sağlıklı olduğunu, bazen bizi özlediğini... özlüyor musun? kediler özler mi? hiç bilmiyorum. ama ben insanım ve seni özlüyorum.
daha anacığına, belki de kardeşlerine doyamamışken o kutunun içinde yağmurdan ıslanmış halde evimize geldiğin günü hatırlıyorum. o günü içinde hissettiğin için mi yağmuru sevmezdin? geçen yağmur yağdığında seni düşünüp çok ağladım. yaşıyorsan kendine sığınacak bir yer bulmuşsundur sen, benim küçük aslanım.
daha iyi bir insan olmam için mükemmel bir sene verdin bana. analarından süt emen yavru kedileri gördükçe aklıma senin böyle bir şansının olmayışı geliyor hep. sokaklarda uyuklayan, koşturan, miyavlayan kedileri gördükçe seni hatırlıyorum.yüreğim merhametle doluyor. belki bencilce biliyorum ama ne zaman bir kedi okşasam, ne zaman bir kedinin karnını doyursam dua ediyorum. biri rıfkı'ya da aynı merhameti göstersin diye.
ama biliyorum, kimse seni beslemese de sen kendini beslersin. kimse seni sevmese de ayaklarının üstünde durabilirsin. daha önünü göremeyen küçük bir fareyken bile tüylerini kabartıp bana tıslayan sen, eminim bu hayatta tek başına olabilirsin.
bana ihtiyacın olduğunu hiçbir zaman düşünmedim.
bana hiç ihtiyacın olmasa da olur.
ama seni çok özledim.
tam bir sene boyunca yüreğimi tarifsiz, başka hiçbir şeye benzemeyen bir sevgiyle doldurdun. 2021 seninle güzeldi. seni veterinere götürdüğüm için özür dilerim, ayağına bastığım için, dışarı çıkmak istediğinde bazen izin vermediğim için.
ama tabağına yemek koyarken en sevdiğin sarı parçalardan birini sana koklatana kadar yemeye başlamadığın için teşekkür ederim. her gün bir kerecik de olsa sözümü dinliyormuş gibi hissettirdiğin, bütün gün birbirimizi görmediğimizde seni istediğim kadar öpmeme izin verdiğin, sabahları günaydın dememe, geceleri iyi geceler diyerek okşamama izin verdiğin için teşekkür ederim.
bir tam sene yanımda kaldığın için teşekkür ederim.
çünkü bazılarının o kadar da şanslı olmadığını üzülerek görüyorum.
umarım özgürsündür, mutlusundur. karnın toktur ve üşümüyorsundur.
umarım hala bu dünyadasındır.
ben bu mektubu yayınlamadan dönsen çok komik olurdu.
ama dön diye beklemeyeceğim.
çünkü ben beklesem de beklemesem de sen ne istersen onu yapacaksın.
aptal çocuğum benim, küçük canavarım.
seni seviyorum.
beni başka bir benle tanıştırdığın için teşekkür ederim.
sakız kokulu küçük başından öperim.
kendin gelmesen de, gelemesen de, hatıran hep benimle olacak.

annen,
mavi.



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder